Αυτές τις μέρες οι σκέψεις μου έχουν στήσει έναν παράξενο χορό με τις λέξεις "πόνος" και "αυτοκτονία"!!!Δεν αναλογίζομαι τις λέξεις αυτές μαζί,
όμως την κάθε μια χωριστά!!!
Βέβαια αν ψάξεις καλά θα δεις,
πως ταιριάζουν αρκετά μεταξύ τους
και πάνε και αυτά χέρι χέρι!!!
Για παράδειγμα κάποιός αυτοκτονεί
επειδή δεν αντέχει έναν (ή και πολλούς) πόνο άσχετα αν αυτός είναι ψυχικός ή σωματικός ή συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν και τα δυο είδη!!! Επίσης η αυτοκτονία κάποιου προκαλεί πόνο???? Αφήνω όμως τις σχέσεις μεταξύ πόνου και αυτοκτονίας
και επικεντρώνομαι αυτή την φορά στην αυτοκτονία!!!
Όπως είπα πριν, οι σκέψεις μου κάνουν έναν παράξενο χορό με αυτή τη λέξη!!!
Άραγε και μόνο το άκουσμα της τι σκέψεις σας προκαλεί????
Στο μυαλό μας αυτοκτονία = θάνατος,
διαφυγή, δειλία, βλακεία, κορεσμός, έλλειψη,
αδιέξοδος, εκδίκηση, απελευθέρωση , επιλογή????
Άραγε τα πράγματα είναι όντως τόσο σύνθετα???
Γιατί πρέπει κάποιος να σκεφτεί πολύ πριν αυτοκτονήσει???
Γιατί οι περισσότεροι καταδικάζουν αυτήν την πράξη???
Γιατί υπάρχουν σοβαροί και γελοίοι λόγοι να αυτοκτονήσει κάποιος????
Γιατί οι περισσότεροι απλά παρατηρούν????
Παρατηρούν τις αιτίες,
τα γεγονότα, την κατάληξη ,
και τα άτομα που άφησε πίσω ο αυτόχειρας!!!
Πόσοι από αυτούς που περνάνε δίπλα από αυτή τη λέξη
(αυτοκτονία) κάθονται να αναλογιστούν βαθύτερα????
Δεν λέω να σκεφτούν τον ψυχικό κόσμο του αυτόχειρα!!!
Εξάλλου ο καθένας το κάνει για δικούς του λόγους !!!!
Και ξέρω καλά πως κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τον άλλον!!!
Να αγγίξει τις σκέψεις του ναι!!!
Μα να τις νιώσει με τίποτα!!!
Από την άλλη, είναι όντως τόσο απλό????
Θέλω να αυτοκτονήσω και το κάνω????
Τσάκ μπάμ και τίποτα δεν έγινε ????
Συγνώμη για την ωμότητα!!!
Μα δεν ξέρω,
δεν μπορώ να αντιληφθώ την απλή πλευρά του γεγονότος!!!
Ίσως δεν μπορώ να δεχτώ την επιλογή!!!
Εσείς μπορείτε????
Σκέφτομαι πως η αυτοκτονία,
μπορεί να αγγίξει τον καθένα!!!
Οι μισοί από μας ζούμε στην κατάθλιψη χωρίς καν να το γνωρίζουμε!!
Το ονομάζουμε ανία, ρουτίνα κτλ και όμως είναι κατάθλιψη!!!
Άλλοι έχουν μια ζωή κάτω από πίεση!!
Πίεση που την ασκούμε οι ίδιοι ,
τις περισσότερες φορές, στον εαυτό μας,
με αποτέλεσμα αυτό να μας οδηγεί στην δυστυχία!!!
Ε τώρα όντως σας μπέρδεψα!!!!
Και καλώς θα αναρωτηθείτε !!!
Τι σχέση έχουν όλα αυτά μεταξύ τους???
Γιατί κάνω μόνο αναφορές και δεν κάθομαι να τα οργανώσω???
Λίγο να βρω την αλληλουχία των σκέψεων μου
και μετά να σας τα παρουσιάσω???
Εμ γιατί εδώ γράφω σκέψεις που έρχονται στο λεπτό!!!!
Γιατί σε αυτό το σημείο βρίσκομαι εγώ!!!!!
Γιατί θέλω να δώσω πρώτα σε εμένα ,
και μετά τους άλλους την επιφάνεια
απ΄ όπου θα πάρουν αφορμές για δικές τους σκέψεις
και όχι να δώσω έτοιμο φαγητό μασημένο με δικά μου δόντια!!!!
Δεν είναι σωστό ούτε και ωφέλιμο!!!
Σκέφτομαι λοιπόν πως αν για κάποιον ,
οποιονδήποτε λόγω αποφάσιζα να αυτοκτονήσω, τι θα γινόταν???
Για μένα βεβαίως τίποτα!!!
Δεν θα ένιωθα!!!
Θα είχα κάνει κάτι που είχα αποφασίσει εγώ!!!
Ίσως αυτό μου έδινε την αίσθηση ελευθερίας και ελέγχου της ζωής μου!!!
Από εκεί και μετά?????
Ποιους θα επηρέαζα με τον θάνατο μου???
Ποιοι θα έκλαιγαν στα αλήθεια για μένα????
Και αυτοί που δεν έκλαιγαν????
Μήπως αυτούς τους εκτιμούσα περισσότερα από μερικούς άλλους????
Πώς θα ήταν ο κόσμος μου χωρίς εμένα????
Για την οικογένεια μου δεν θα αναφέρω
διότι γνωρίζω πως θα πονούσαν πολύ, αφάνταστα!!!!
Οι φίλοι μου???
Ποιοι φίλοι μου????
Στα αλήθεια μερικοί από αυτούς ίσως να μην το μάθαιναν ποτέ!!!
Θα νόμιζαν πως απλώς τους ξέχασα και έφυγα!!!!
Το γνωστό «χαθήκαμε» που λέει ο κόσμος!!!
Μερικοί από αυτούς ίσως το μάθαιναν μετά από χρόνια!!!
Τι θα λέγανε άραγε????
Ποιοι θα σκεφτόταν τις σκέψεις μου????
Τους λόγους μου????
Ποιοι θα κοίταζαν τα πράγματα μου και θα γέμιζαν αναμνήσεις????
Θα σκεφτόταν την τελευταία μας συνάντηση????
Τις τελευταίες μας κουβέντες????
Το πώς περπατούσα,
πως γελούσα,
πως αντιδρούσα,
πως μισούσα
και πως αγαπούσα,
πως αγνάντευα
και πως κοιτούσα!!!
Ποια άτομα θα με σκεφτόταν τόσο έντονα
ώστε θα ξαναζωντάνευα μπροστά τους.????
Σκέψεις που δεν θα απαντήσω ποτέ γιατί είμαι πολύ "δειλή "
ή πολύ "θαρραλέα" για να γίνω αυτόχειρας!!!!
